مبانی قانونی حاکم بر واردات در تایلند چیست؟
واردات در تایلند تحت چارچوبی قانونی و پیچیده قرار دارد که عمدتاً توسط قانون گمرک سال ۲۰۱۷ و سایر قوانین مرتبط با مالیات، واردات و صادرات، و همچنین معاهداتی که تایلند یکی از امضاکنندگان آنهاست، تنظیم میشود.
بر اساس این قانون، واردات به معنای ورود کالا به خاک تایلند است. این قانون همچنین وظایف واردکنندگان، اصول ارزشگذاری، الزامات اظهارنامه و مجازاتهای مربوطه را تعریف میکند. اجرای این قوانین بر عهده اداره گمرک تایلند بوده و از طریق آییننامههای وزارت دارایی انجام میشود.
برای شرکتهایی که به صورت بلندمدت در زمینه تجارت یا واردات در تایلند فعالیت میکنند، آشنایی با مستندات لازم، مجوزها، طبقهبندی کالا، ارزشگذاری بر اساس قوانین CIF، و مشوقهای هیئت سرمایهگذاری تایلند (BOI) ضروری است.
این راهنما دیدگاهی جامع از فرآیند واردات در تایلند ارائه میدهد.
توجه: اطلاعات زیر ممکن است تغییر کند. لطفاً یک بار دیگر از منابع رسمی تحقیق و بررسی فرمایید. برای عبور مؤثر از پیچیدگیهای آغاز کسبوکار وارداتی در تایلند، دریافت مشاوره تخصصی توصیه میشود.
کدام کالاها برای واردات به تایلند ممنوع یا محدود هستند؟
واردکنندگان باید بهطور کامل دستهبندیهای قانونی تعریفشده در ماده ۴ قانون گمرک را بررسی کنند تا از پیامدهای جدی جلوگیری کنند.
کدام کالاها را شرکتها نمیتوانند به تایلند وارد کنند؟
کالاهای ممنوعه به اقلامی اطلاق میشود که شرکتها تحت هیچ شرایطی نمیتوانند به تایلند وارد کنند. این اقلام شامل تمام انواع مواد مخدر بدون استثنا، محتوای پورنوگرافیک، پول یا اسکناس جعلی، و کالاهایی هستند که حقوق مالکیت فکری را نقض میکنند، مانند محصولات تقلبی دارای برند. همچنین، تایلند واردات برخی گونههای جانوری و گونههای در معرض خطر را که تحت حفاظت کنوانسیون تجارت بینالمللی گونههای در معرض خطر گیاهان و جانوران وحشی (CITES) قرار دارند، ممنوع کرده است. واردات این اقلام ممنوعه میتواند منجر به توقیف توسط مقامات گمرک، تشکیل پرونده کیفری و در صورت محکومیت، منجر به حبس شود.
کدام کالاها را شرکتها میتوانند تحت شرایط خاص به تایلند وارد کنند؟
کالاهای محدودشده تنها زمانی میتوانند به تایلند وارد شوند که شرایط خاصی رعایت شود، که معمولاً شامل دریافت مجوز یا تأییدیه قبلی از وزارتخانههای ذیربط دولت تایلند است – به عنوان مثال، مجسمههای بودا، دیگر آثار مذهبی و عتیقهها نیازمند دریافت مجوز از اداره هنرهای زیبا هستند. سلاح گرم، مهمات و مواد منفجره نیازمند مجوز از وزارت کشور هستند. واردات گیاهان و محصولات گیاهی باید مورد تأیید وزارت کشاورزی قرار گیرد، در حالی که حیوانات زنده و لاشه حیوانات تحت نظارت اداره توسعه دام هستند. مواد غذایی، لوازم آرایشی و تجهیزات پزشکی نیازمند تأییدیه سازمان غذا و داروی تایلند هستند. قطعات وسایل نقلیه باید با مقررات وزارت صنعت مطابقت داشته باشند، و محصولات مشمول مالیات مانند تنباکو، الکل یا سایر کالاهای مشمول مالیات ویژه باید تحت ضوابط اداره مالیات ویژه وارد شوند. تجهیزات مخابراتی و دستگاههایی که از فرکانسهای رادیویی تخصیصیافته استفاده میکنند نیز نیازمند تأییدیه دفتر کمیسیون ملی پخش و مخابرات (NBTC) هستند. عدم رعایت این الزامات میتواند منجر به توقیف کالاها، جریمههای مالی یا پیامدهای قانونی شود. به همین دلیل، برای شرکتهایی که قصد واردات کالاهای محدودشده به تایلند را دارند، بسیار ضروری است که مرجع قانونی صادرکننده مجوز مربوطه را بهدرستی شناسایی کرده و اقدام لازم را انجام دهند.
چگونه در تایلند مجوز واردات و صادرات دریافت کنیم؟
هر کسبوکاری که قصد واردات در تایلند را در مقیاس تجاری دارد، باید بهعنوان واردکننده ثبتنام کرده و مجوزهای لازم را دریافت کند. این الزام شامل تمامی اشخاص حقوقیای میشود که درگیر جابجایی تجاری کالاها از مرزهای تایلند هستند؛ چه شرکتهای بازرگانی، توزیعکنندگان، کسبوکارهای تجارت الکترونیک که کالا را از خارج تهیه میکنند، یا تولیدکنندگانی که به مواد اولیه یا قطعات وارداتی وابستهاند.
کدام کسبوکارها برای واردات به تایلند نیاز به مجوز دارند؟
تمامی شرکتهای تایلندی یا خارجی که واردات تجاری در تایلند انجام میدهند، باید:
- نزد گمرک تایلند به عنوان «واردکننده الکترونیکی (E-Importer)» ثبتنام کنند.
- مجوز واردات یا تأییدیه را از اداره تجارت خارجی تحت قانون واردات و صادرات سال ۱۹۷۹ دریافت نمایند.
برخی کالاهای محدودشده همچنین پیش از ترخیص گمرکی نیاز به مجوزهای واردات خاص از نهادهای ذیربط در زمینه سلامت عمومی، کشاورزی، محیطزیست یا ایمنی صنعتی دارند.
چه مدارکی مورد نیاز است؟
متقاضیان باید یک پرونده کامل به اداره تجارت خارجی و گمرک تایلند ارائه دهند که شامل موارد زیر باشد:
- گواهی ثبت شرکت از اداره توسعه کسبوکار،
- گواهی ثبت مالیات بر ارزش افزوده (فرم Phor Phor 20)،
- نسخهای از اساسنامه شرکت که مدیران مجاز و اهداف شرکت را نشان میدهد،
- شناسنامه یا کارت شناسایی مدیرعامل یا نماینده قانونی،
- وکالتنامه و شناسنامه کارگزار گمرکی (در صورت استفاده)،
- در مورد برخی کالاهای پرخطر یا کنترلشده، ضمانت بانکی یا سپرده ممکن است مورد نیاز باشد.
علاوه بر این، شرکتهایی که قصد واردات در تایلند را دارند باید در سامانه الکترونیکی گمرک National Single Window ثبتنام کنند تا بتوانند اظهارنامههای دیجیتال ارائه داده و فرآیند ردیابی را انجام دهند.
مراحل دریافت مجوز چگونه است؟
این فرآیند معمولاً شامل موارد زیر است:
- تشکیل شرکت و ثبت در DBD: اطمینان از تأسیس صحیح و داشتن مدارک قانونی مطابق با چارچوب حقوقی تایلند.
- ثبتنام برای مالیات بر ارزش افزوده و دریافت شماره شناسایی مالیاتی: برای انجام تعهدات مالیاتی.
- درخواست وضعیت E-Importer: ارسال درخواست به اداره گمرک تایلند برای دسترسی به سامانه آنلاین اظهارنامه گمرکی.
- ارسال درخواست مجوز واردات: ارائه درخواست به اداره تجارت خارجی برای کسب اجازه واردات کالاهای مشخصشده.
- دریافت مجوز و فعالسازی حساب NSW: پس از تأیید، مجوز به حساب NSW شرکت متصل میشود و امکان ارسال الکترونیکی فراهم میگردد.
- اظهار کالاها: شروع فرآیند واردات در تایلند در صورتی که تمام اسناد گمرکی و عوارض بهدرستی از ابتدا رسیدگی شده باشند.
اعتبار مجوز چقدر است؟
مجوزهای مربوط به شرکتهایی که قصد واردات در تایلند را دارند معمولاً برای یک سال تقویمی اعتبار دارد، اما در صورت ادامه فعالیت وارداتی، نیاز به تمدید خواهد داشت. برخی مجوزهای واردات مربوط به کالاهای حساس یا محدودشده ممکن است بهصورت مجزا برای هر محموله صادر شوند و از نظر دامنه یا مدتزمان محدود باشند.
چه مسئولیتهای مالیاتی با واردات در تایلند همراه است؟
تایلند انواع مختلفی از عوارض و مالیاتها را بر کالاهای وارداتی اعمال میکند. محاسبات بر اساس ارزش CIF (هزینه، بیمه و حملونقل) انجام میشود که شامل موارد زیر است:
- هزینه: قیمت کالا مطابق با فاکتور تجاری
- بیمه: معمولاً ۱٪ از هزینه کالا
- حملونقل: هزینه واقعی حملونقل انجامشده
عوارض گمرکی چگونه محاسبه میشود؟
محاسبه طبق بخش ۲ فرمان تعرفه گمرکی B.E. 2530 انجام میگیرد. عوارض مربوط به واردات در تایلند بر کالاهایی با ارزش CIF بیش از ۱,۵۰۰ بات تایلند یا کالاهای محدودشده اعمال میشود. فرمولها به شرح زیر هستند:
CIF = هزینه + بیمه + حملونقل
عوارض واردات = CIF × نرخ تعرفه مربوطه (بر اساس کد HS)
مالیات بر ارزش افزوده (VAT) = (CIF + عوارض واردات) × نرخ VAT (در حال حاضر ۷٪)
مالیات کل قابل پرداخت = عوارض واردات + VAT
برای مثال، اگر یک محموله با ارزش ۱۰,۰۰۰ بات تایلند دارای هزینه حملونقل ۱,۰۰۰ بات باشد، بیمه آن (۱٪ از هزینه کالا) ۱۰۰ بات خواهد بود. بنابراین، ارزش CIF معادل ۱۱,۱۰۰ بات است. اگر نرخ تعرفه واردات ۱۰٪ باشد، معادل ۱,۱۱۰ بات میشود. مبنای محاسبه VAT برابر با ۱۲,۲۱۰ بات خواهد بود (CIF + عوارض)، و VAT با نرخ ۷٪ معادل ۸۵۴.۷۰ بات میشود. مجموع مالیات قابل پرداخت برابر است با: ۱,۱۱۰ + ۸۵۴.۷۰ = ۱,۹۶۴.۷۰ بات تایلند.
نرخهای تعرفه بسته به نوع کالا و دستهبندی آنها در سیستم هماهنگشده (HS) متفاوت هستند که تحت نظارت سازمان جهانی گمرک (WCO) قرار دارد. برای مثال، کفشهای ورزشی با کد HS 6402.19.90 مشمول ۳۰٪ عوارض واردات هستند، در حالی که کرونوگرافها با کد HS 9102.11.00 تنها ۵٪ مشمول میشوند.
چه مالیاتهای دیگری ممکن است برای شرکتهایی که قصد واردات در تایلند دارند اعمال شود؟
شرکتهایی که قصد واردات در تایلند دارند ممکن است علاوه بر آن، ملزم به پرداخت موارد زیر نیز باشند:
- مالیات مصرف (Excise Tax): بر محصولات خاص مانند مشروبات الکلی، دخانیات، نوشیدنیهای شیرین یا سوخت
- مالیاتهای داخلی و محلی: بسته به طبقهبندی کالا و مقررات استانی
عدم پرداخت بهموقع عوارض و مالیاتها منجر به جریمه دیرکرد (۱٪ در ماه) شده و ممکن است مشمول جریمه ۲۰٪ طبق بخش ۲۲ قانون گمرک گردد.
چگونه کالا را برای واردات در تایلند اظهار کنیم؟
فرآیند اظهار گمرکی در تایلند چگونه است؟
طبق بخش ۵۱ قانون گمرک، تمامی کالاهایی که شرکتها قصد واردات آنها به تایلند را دارند، صرفنظر از شیوه حملونقل—زمینی، هوایی یا دریایی—باید به اداره گمرک تایلند اظهار شوند. اظهارنامه گمرکی یک تعهد قانونی است که هم برای واردات شخصی و هم تجاری اعمال میشود. این الزام بهمنظور شفافیت، طبقهبندی صحیح، و محاسبه دقیق عوارض و مالیاتها طراحی شده است.
چه محمولههایی از طریق فرودگاه بینالمللی سووارنابومی، بندر لائم چابانگ یا مرزهای زمینی وارد شوند، واردکنندگان موظفند از طریق سامانه ملی پنجره واحد الکترونیکی تایلند (NSW) یک اظهارنامه کالای الکترونیکی (e-GD) ارسال کنند. این اظهارنامه باید پیش از ورود یا بلافاصله پس از ورود محموله ثبت شود. گمرک در صورت عدم دریافت اظهارنامه کامل و تأییدشده، اجازه ترخیص کالا را نخواهد داد.
اظهارنامه باید شامل موارد زیر باشد:
- طبقهبندی دقیق کالا و کد سیستم هماهنگشده (HS)،
- کشور مبدأ و مقصد،
- مقدار، وزن و ارزش CIF (هزینه، بیمه، حملونقل)،
- سفارش خرید، لیست بستهبندی، و مدارک حملونقل (بارنامه هوایی، بارنامه دریایی)،
- مجوز یا پروانه واردات در صورت لزوم
این فرآیند شامل بازرسی گمرکی نیز میشود که ممکن است شامل بررسی اسناد، بازرسی فیزیکی، یا اسکن کالا باشد. پس از احراز موفقیتآمیز و پرداخت عوارض، گمرک برگه تحویل یا اجازه ترخیص صادر میکند.
اظهارنامه زمانی کامل تلقی میشود که:
- واردکننده یا کارگزار تمامی مدارک لازم را ارائه داده باشد؛
- مقامات جزئیات را تأیید کرده و بازرسیهای لازم را انجام داده باشند؛
- عوارض، مالیات یا تضمینهای مربوطه پرداخت یا تأمین شده باشند.
قابل توجه است که طبق بخش ۵۴ قانون گمرک، عدم اظهار کالا طی ۳۰ روز از زمان ورود میتواند آن را مشمول وضعیت رهاشده یا اظهارنشده کند که در این صورت کالا ممکن است توسط دولت ضبط، به مزایده گذاشته شده یا منهدم شود.
چگونه هیئت سرمایهگذاری (BOI) میتواند به واردات در تایلند کمک کند؟
BOI چیست و چرا برای شرکتهای واردات و صادرات اهمیت دارد؟
هیئت سرمایهگذاری (BOI) یک نهاد دولتی است که بهعنوان بازوی توسعه اقتصادی تحت نظر دفتر نخستوزیر فعالیت میکند. هدف اصلی آن ارتقاء سرمایهگذاری در تایلند از طریق ارائه مشوقهای هدفمند به سرمایهگذاران واجد شرایط تایلندی و خارجی است. برای شرکتهایی که بهطور خاص قصد واردات به تایلند را دارند—بهویژه آنهایی که در حوزه لجستیک، پلتفرمهای تجارت بینالمللی، یا تأمین مواد اولیه برای صادرات مجدد فعالیت میکنند—BOI مزایای خاصی ارائه میدهد که هزینههای عملیاتی را بهطور چشمگیری کاهش داده و روندهای اداری را سادهتر میکند.
سرمایهگذاری در تایلند: راهنمای جامع حقوقی و استراتژیک
BOI چگونه از عملیات واردات و صادرات حمایت میکند؟
کسبوکارهایی که در زمینه واردات و صادرات فعالیت میکنند میتوانند بهطور مستقیم از مجموعهای از مشوقهای سودمند BOI بهرهمند شوند، بهویژه هنگامی که فعالیتهای آنها شامل واردات ماشینآلات، مواد اولیه یا قطعات برای تولید یا صادرات مجدد باشد.
- از مهمترین معافیتها و کاهشهایی که برای این نوع کسبوکارها در نظر گرفته شدهاند، معافیت از پرداخت عوارض واردات تجهیزات مورد نیاز برای انبارها، مراکز لجستیکی، یا ایستگاههای بستهبندی است.
- همچنین، معافیت یا کاهش عوارض واردات کالاهای اولیهای که در تولید کالاهای صادراتی استفاده میشوند، بهویژه برای شرکتهای تجاری که تمرکزشان بر تأمین کالا است، از ارزش بالایی برخوردار است.
- معافیت از پرداخت عوارض وارداتی برای مواد مرتبط با تحقیق و توسعه نیز شامل شرکتهایی میشود که در حوزه بهبود محصولات فعالیت دارند.
- معافیت از مالیات بر درآمد تا سقف ۸ سال برای فعالیتهایی مانند مراکز توزیع بینالمللی، هابهای خدمات لجستیکی یا دفاتر تأمین جهانی نیز قابل استفاده است.
علاوه بر این، شرکتهایی که قصد واردات به تایلند را دارند، میتوانند از عدم نیاز به دریافت مجوز کسبوکار برای پروژههای تحت حمایت BOI بهرهمند شوند، که ورود شرکتهای با مالکیت خارجی را سادهتر میکند. مجوز تملک زمین جهت احداث انبار یا دفتر مرکزی نیز از جمله مشوقهاست. همچنین، امکان واردات نیروی کار خارجی برای نقشهای فنی یا مدیریتی مرتبط با تجارت بینالمللی نیز جزو سیاستهای حمایتی BOI است.
مشوقهای مبتنی بر شایستگی، مانند تعطیلات مالیاتی طولانیمدت، برای شرکتهایی که در ارتقای تأمینکنندگان تایلندی، سرمایهگذاری در زیرساختهای نزدیک به مناطق تجاری مرزی یا فعالیت در مناطق ویژه اقتصادی (SEZ) مشارکت دارند، نویدبخش توسعه همکاریهای اقتصادی و تبادل مرزی است.
شرایط بهرهمندی از BOI برای شرکتهایی که قصد واردات به تایلند را دارند چیست؟
برای برخورداری از حمایت BOI، یک شرکت وارداتی باید در یکی از دستهبندیهای مورد حمایت BOI قرار گیرد؛ از جمله مراکز توزیع بینالمللی، خدمات لجستیک و انبارداری، یا مراکز تجاری و دفاتر تأمین که تمرکزشان بر تولید صادراتمحور است. شرکت متقاضی باید یک برنامه کسبوکار شفاف با جهتگیری به سمت بازارهای صادراتی ارائه دهد، حداقل یک میلیون بات در داراییهای ثابت (بهجز زمین) سرمایهگذاری کند، و بخش قابلتوجهی از فعالیتهایش به ترویج صادرات اختصاص یافته باشد. همچنین باید با استانداردهای ارزش افزوده و ادغام فناوری، از جمله اتوماسیون و پلتفرمهای تجاری دیجیتال، مطابقت داشته باشد. مشوقهای اضافی برای شرکتهایی که در مناطق توسعهیافته خاص مانند کریدور اقتصادی شرقی یا مناطق ویژه اقتصادی مستقر هستند، ممکن است شامل تعطیلات مالیاتی بلندمدت یا حمایتهای زیرساختی دولتی باشد.
نتیجهگیری
درک دقیق مقررات واردات نقش بسیار مهمی در انجام کسبوکار در تایلند دارد. قانون گمرک سال ۲۰۱۷ روندها، الزامات و حقوق پایه را تعیین میکند، در حالی که قوانین ویژه هر بخش، بسته به نوع کالا، شرایط خاصی را نیز تحمیل میکنند. پایبندی به این قوانین نیازمند شناخت کامل و دقیق از چارچوب حقوقی پیچیدهای است که بر واردات در تایلند حاکم است.
دریافت مجوزهای لازم، تهیه صحیح فرمهای گمرکی، انجام تعهدات مالی مرتبط با محمولههای CIF، و پرهیز از واردات کالاهای ممنوع – رعایت دقیق مقررات در هر مرحله باعث میشود شرکتها بدون مشکل فعالیت کرده و از اشتباهات پرهزینه جلوگیری کنند.
در حالی که واردات فرصتهایی به همراه دارد، کسبوکارهای ناآشنا با روندها ممکن است بهدلیل عدم رعایت مقررات جریمه شوند یا مزایای موجود را از دست بدهند. مشورت با وکلای باتجربه و مشاوران گمرکی برای درک الزامات و بهرهبرداری از مزایایی مانند حمایتهای BOI، به شرکتها کمک میکند تا بهصورت استراتژیک رشد و توسعه یابند.
توجه: اطلاعات فوق ممکن است تغییر کند. لطفاً یک بار دیگر از منابع رسمی تحقیق و بررسی فرمایید. برای عبور مؤثر از پیچیدگیهای آغاز کسبوکار وارداتی در تایلند، دریافت مشاوره تخصصی توصیه میشود.