جاذبه‌های گردشگری تایلند

مسجد کروسه (Krue Se) همچنین به نام های مسجد گرِسیک، مسجد پیتو کرو بان یا مسجد سلطان مظفر شاه نیز معروف می باشد، مسجدی در استان پاتانی، تایلند و حدود ۷ کیلومتر با شهر پاتانی فاصله دارد. ساخت این مسجد در قرن شانزدهم آغاز شده، اطمینان داده شده است که این مسجد در زمان پادشاه نارسوان بزرگ (۱۵۷۸ تا ۱۵۹۳) ساخته شده است، مهمترین عنصر مسجد، سقف گنبدی بزرگ آن است که هرگز به اتمام نرسیده است. در این مسجد تاریخی ساختار ترکیبی از سبک های معماری خاورمیانه و اروپا پیاده سازی شده است. این مسجد روزانه از ساعت ۸

معبد نانتارام، صومعه ای به سبک شان است و در حدود ۷۵ کیلومتری شمال شرقی شهر پایائو، در شمال تایلند واقع شده است. تاریخ احداث و قدمت این معبد نامشخص است. معبد نانتارام توسط نیکوکاری در دهه ۱۹۲۵ توسط کارگران برمه ای مرمت و بازسازی شده است. ویهارا توسط چوب ساج ساخته شده و سقف آن با شیشه های رنگی پوشانده شده است، ورودی این بنا با نقوش تای لو مانند طرح تابش خورشید یا طاووس پوشانده شده است که کل معماری را بسیار خیره کننده نشان می دهد. این معبد در منطقه ای ساخته شده است که اکثریت ساکنان

مسجد ۳۰۰ ساله که به مسجد الحسین یا مسجد تالو مانو نیز معروف است یکی از قدیمی ترین مساجد تایلند است. این مسجد در ناراتیوات، یکی از استانهای جنوبی تایلند واقع شده است، امروزه این مسجد توسط جامعه بزرگ مسلمان در این منطقه مورد استفاده قرار می گیرد. این مسجد در سال ۱۶۳۴ برای خدمت به جامعه مسلمان تازه مستقر شده در آن زمان ساخته شد. این قدیمی ترین مسجد چوبی تایلند است. قدمت این مسجد به پادشاهی پاتانی برمی گردد، روستاییان آن منطقه متشکل از مسلمان و بودایی با همکاری یکدیگر مسجد را در سال ۱۶۳۴ احداث کردند. در

معبدی خمر از قرن یازدهم که در استان سا کایو، حدود ۳۴ کیلومتری شمال شرقی شهر مرزی آرانیا پراتِد تایلند واقع شده است. این معبد به خدای هندو، شیوا اختصاص داده شده است. این معبد توسط یک خانواده برجسته راهب ساخته شده است، سَدوک گوک توم بیشتر به عنوان مکان اصلی یکی از روشن ترین کتیبه های برجای مانده از امپراطوری خمر شناخته می شود که از اواخر قرن ۹ تا قرن ۱۵ بر بسیاری از جنوب شرقی آسیا حکومت کرده بود. این معبد هر روز از ساعت ۸ صبح تا ۵ عصر برای عموم بازدید کنندگان باز می باشد.

سوکوتای با توجه به تاریخ غنی که دارد، تعدادی مکان قابل توجه در اطراف این پارک تاریخی وجود دارد که یکی از آن مکان ها معبد سی چووم (معبد درخت بودا) با مجسمه غول پیکر گچ بری شده بودا که عرض آن ۱۱.۳ متر و ارتفاع آن تقریباً ۱۵ متر است. سقف این معبد در حال حاضر از هم پاشیده است و فقط ۴ دیوار از آجرهای گچ بری در معرض دید قرار دارد. بر روی دیوار گذرگاه نقش و نگار هایی با قدمت ۷۰۰ سال نقاشی شده است. معبد اصلی تقریباً ۷۰۰ سال پیش ساخته شد، اما پس از

پارک تاریخی پیمای، یکی از بزرگترین معابد هندو در تایلند است. این پارک در شهرستان پیمای، استان ناخون راتچاسیما واقع شده است. اغلب بناهای پارک از اواخر قرن ۱۱ تا اواخر قرن ۱۲ به سبک معابد بایون، باپيون و هندو ساخته شده‌اند. با این حال که، حتی هندوها در آن زمان پیرو آيین هندو بودند، این معبد به عنوان یک معبد بودایی ساخته شد. این مجموعه دارای برج‌ها، چاله‌ها، بتکده‌ها، دیوارهای بلند، حیاط‌ها، حوضچه‌ها و خندق‌ها است. فضای آن برای بازدیدکنندگان غیرقابل توصیف وبه خاطر وجود سبک معماری متفاوت بسیار جذاب و هیجان انگیز است. تور مجازی این معبد از

معبد پرا ماهاتات، معبد اصلی بودایی استان ناکون سی تامارت در جنوب تایلند است. گنبد اصلی این معبد توسط پادشاه سری داماسوکاراجا در اوایل قرن سیزدهم میلادی ساخته شد تا نمادی برای فرقه بودیسم ترواده (Theravada) در این استان باشد. ترواده کهن‌ترین شاخه باقی‌مانده بوداگرایی است. این کلمه از زبان سانسکریت گرفته شده و به معنای تعلیم بزرگان می‌باشد. اعتقاد بر این است که این معبد دندان گوتاما بودا را در خود جای داده است. این معبد در سال ۲۰۱۲ به لیست آزمایشی فهرست میراث جهانی یونسکو معرفی شد. این معبد برای بازدید عموم از ساعت ۸ صبح تا ۵

کاخ پادشاه نارای در شهر لوپبوری تایلند توسط پادشاه نارای بزرگ، پادشاهی که از ۱۶۵۶ تا ۱۶۸۸ آیوتایا را اداره می کرد، ساخته شد. وی دستور ساخت این کاخ را در سال ۱۶۶۶ در همان منطقه ای که کاخ پادشاه رامِسوان واقع شده بود، داد. پادشاه نارای به جز در فصل بارندگی، سالانه حدود ۸ تا ۹ماه را در اینجا سپری می کرد. وی لوپبوری را به عنوان دومین پایتخت پادشاهی آیوتایا تعیین کرد. این کاخ محلی برای استراحت، شکار، اداره امور کشور و استقبال از بازدید کنندگان رسمی بود. هنگامی که پادشاه در سال ۱۶۸۸ درگذشت، لوپبوری و کاخ