بسیاری از خارجی‌هایی که در تایلند زندگی می‌کنند از آرامش جاده‌های این کشور شگفت‌زده می‌شوند — مخصوصاً با توجه به ترافیک سنگین و مشهور تایلند. با اینکه ازدحام در خیابان‌ها زیاد است، صدای بوق زدن زیاد شنیده نمی‌شود.
یکی از دلایل این موضوع فرهنگی است. در جامعه تایلند، بوق زدن اغلب به عنوان رفتاری تهاجمی تلقی می‌شود — تقریباً مانند فحاشی. این کار می‌تواند جرقه‌ای برای عصبانیت و درگیری باشد، که ممکن است به خشونت جاده‌ای منجر شود. به همین دلیل، بسیاری از راننده‌های تایلندی به‌جای رویارویی، صبر را انتخاب می‌کنند — حتی در ترافیک‌های سنگین.
دلیل دیگر، قانونی است. طبق قانون راهنمایی و رانندگی تایلند، استفاده از بوق کاملاً تحت مقررات مشخصی قرار دارد:
بلندی صدا و برد بوق: بوق خودرو باید از فاصله حداقل ۶۰ متری شنیده شود. در صورت استفاده از بوق معیوب یا دستکاری‌شده که این معیار را نداشته باشد، راننده تا ۲۰۰۰ بات جریمه می‌شود.
نحوه بوق زدن هم مهم است: بوق زدن بیش از حد، به‌صورت ریتمیک یا بدون دلیل موجه ممنوع است و می‌تواند جریمه‌ای ۵۰۰ باتی در پی داشته باشد.
✅ چه زمانی در تایلند مجاز به بوق زدن هستید؟
- نقاط کور دید: برای هشدار به رانندگان یا عابران در پیچ‌ها یا مکان‌هایی با دید محدود.
- یادآوری ملایم: یک بوق کوتاه و سبک برای جلب توجه، مثلاً وقتی کسی متوجه سبز شدن چراغ راهنمایی نمی‌شود.
- هشدار خفیف: بوقی کمی بلندتر و طولانی‌تر برای هشدار درباره تغییر ناگهانی مسیر یا احتمال بروز تصادف.
با این حال، رانندگان باید از بوق زدن در مناطق آرام مانند نزدیک مدرسه‌ها یا بیمارستان‌ها پرهیز کنند، جایی که سکوت اهمیت دارد.
