تایلند در تاریخ ۲۶ ژوئن «روز سونتان پو» را جشن میگیرد تا سالروز تولد مشهورترین شاعر این کشور، سونتاون پو، را گرامی بدارد. آثار ادبی او نه تنها در تایلند بلکه در سطح جهانی شناخته شدهاند و جایگاه او را در میان بزرگترین چهرههای ادبی تاریخ تثبیت کردهاند.
سونتان پو در تاریخ ۲۶ ژوئن ۱۷۸۶، در دوران سلطنت پادشاه راما اول متولد شد. او بعدها لقب اشرافی «پرا سونتان ووهارن» را دریافت کرد و بهعنوان یکی از ستونهای ادبیات کلاسیک تایلند شناخته میشود. از جمله مهمترین آثار وی میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- پرا آپهای مانی (Phra Aphai Mani)
- نیرات پو کائو تونگ (Nirat Phu Khao Thong)
- نیرات موانگ کلائنگ (Nirat Mueang Klaeng)
- کاپ پرا چای سوریوونگ (Kap Phra Chai Suriyawong)
- ضربالمثلهای ویژه زنان (Suphasit Son Ying)
- و مشارکت در اثر حماسی «کون چانگ کون پائن» (Khun Chang Khun Phaen)
بسیاری از این آثار همچنان بخشی از برنامههای درسی مدارس تایلند هستند و نقش مهمی در هویت فرهنگی این کشور ایفا میکنند.
سونتان پو فرزند پدری اهل ناحیه بن کرام در شهرستان کلائنگ، استان رایونگ و مادری از استانی دیگر بود. او تحصیلات خود را از سنین پایین در معبدی در بانکوک آغاز کرد که بعدها به نام وات سریسودارام شناخته شد. در دوران جوانی به خدمت سلطنتی در اداره باغهای سلطنتی درآمد.
ذوق شاعری او خیلی زود توجه دربار را جلب کرد و در دوران سلطنت پادشاه راما دوم، بهعنوان «کون سونتان ووهارن» در دپارتمان کاتبان سلطنتی منصوب شد. او مشاور ادبی معتمد پادشاه شد و آثار قابل توجهی در قالب اشعار سلطنتی و بازنویسی آثار کلاسیک همچون «راماکین» ارائه داد.
با وجود سختیهای زندگی شخصی، از جمله مشکلات مالی که گاهی او را مجبور به کنارهگیری از زندگی اجتماعی و ورود به دنیای راهبان کرد، سونتون پو همچنان به نوشتن ادامه داد.
در دوران سلطنت پادشاه راما سوم، با حمایت شاهدخت آپسورن سوداتب، دوباره مورد توجه قرار گرفت. در سال ۱۸۵۱، پادشاه راما چهارم وی را به لقب «پرا سونتان ووهارن» ارتقاء داد و او را به ریاست دپارتمان کاتبان در کاخ جلویی منصوب کرد.
او تا زمان مرگش در سال ۱۸۵۵ و در سن ۷۰ سالگی در این سمت باقی ماند. به افتخار میراث گرانبهای او، دولت تایلند روز ۲۶ ژوئن را رسماً بهعنوان «روز سونتان پو» نامگذاری کرد؛ روزی برای پاسداشت تأثیرات عمیق این شاعر بر زبان، ادبیات و هویت ملی تایلند.
تأثیر سونتان پو نهتنها در محافل علمی و ادبی بلکه در زندگی روزمره مردم تایلند نیز مشهود است، جایی که اشعار او به دلیل زیبایی، طنز و حکمت همچنان مورد نقل و ستایش قرار میگیرند.