بر اساس مطالعه مشترک اداره ملی سیاستها و برنامههای علمی و فناوری تایلند (NXPO) و شرکت مشاوره IRIS، پیشبینی میشود تایلند بین سالهای ۲۰۲۵ تا ۲۰۲۹ به بیش از ۱.۰۸ میلیون نیروی کار ماهر در ۱۰ صنعت کلیدی نیاز داشته باشد.
این پیمایش جامع که با جمعآوری نظرات بیش از ۳۰۰ سازمان از طریق مصاحبه و پرسشنامه ساختارمند انجام شده است، بهعنوان ابزاری راهبردی برای همسویی نیروی کار آینده تایلند با نیازهای روبهرشد صنایع عمل میکند.
یافتههای این تحقیق نشان میدهد کشور بهطور اضطراری باید سرمایه انسانی خود را در پاسخ به تحولات سریع فناوری، تغییرات ژئوپلیتیک و فشارهای جمعیتی ازجمله ورود به دوره «جامعه فراسالمندی» تقویت کند.
بخش هوانوردی و لجستیک در صدر فهرست قرار دارد و پیشبینی میشود به ۴۴۰٬۵۷۳ نیروی ماهر نیاز داشته باشد. پس از آن صنایع الکترونیک هوشمند و رباتیک صنعتی با ۲۲۶٬۴۲۳ فرصت شغلی و صنعت دیجیتال با نیاز به ۸۷٬۵۶۸ نیروی متخصص قرار گرفتهاند.
سایر بخشهای دارای تقاضای بالا شامل خودروهای نسل جدید، خدمات پزشکی یکپارچه و گردشگری با درآمد بالا و تمرکز بر سلامت هستند.
این مطالعه نهتنها نقشهای شغلی حیاتی را شناسایی کرده، بلکه مهارتهای کلیدی مورد نیاز برای موفقیت در هر بخش را نیز برجسته کرده است. ازجمله این مهارتها میتوان به توانمندیهای فنی، انطباقپذیری، تحلیل داده و مهارتهای نرم مانند همدلی و خلاقیت اشاره کرد.
بحثهای نشست اخیر NXPO نیز بینشهای بیشتری درخصوص چالشها و فرصتهای نیروی کار در صنایع مختلف ارائه داد. رهبران بخشهایی همچون تبلیغات، نوآوری غذایی، فناوری سبز و گردشگری بر ضرورت سرمایهگذاری هدفمند در تحقیق و توسعه، اصلاح برنامههای درسی و برنامههای ارتقای مهارت تأکید کردند.
آنها همچنین به اهمیت پرورش سواد مالی، ذهنیت مالکیت و تسلط دیجیتال در میان فارغالتحصیلان جدید اشاره داشتند.
بخش خودروهای برقی بهطور خاص شاهد شتاب گرفتن چرخههای نوآوری است و دورههای تولید اکنون به حدود یک سال کاهش یافته است. این امر مستلزم توسعه سریع نیروی کار متخصص در نرمافزار، الکترونیک و یکپارچهسازی سیستمهاست.
در حوزه مراقبتهای بهداشتی نیز شکاف مهارتی در حال گسترش است که با کمبود نیرو تشدید شده و درخواستهایی برای تقویت مهارتهای نرم و زیرساختهای تحقیق ژنتیکی مطرح شده است.
یافتههای NXPO بر لزوم همکاری بینبخشی برای رفع عدمتطابق مهارتها و تثبیت جایگاه تایلند بهعنوان بازیگری رقابتی در اقتصاد جهانی تأکید میکند.
این شورا نقش برنامهریزی دادهمحور و همکاری دانشگاهها و صنایع را در ساخت نیروی کاری مقاوم و آماده آینده ضروری دانسته است.