سه اثر میراث مستند از کشور تایلند در فهرست حافظه جهانی یونسکو به ثبت رسیدند؛ این آثار بخشی از مجموعه‌ای شامل ۷۴ اثر جدید از سراسر جهان هستند که اوایل امسال معرفی شدند.
سازمان آموزشی، علمی و فرهنگی ملل متحد (یونسکو) روز پنج‌شنبه اعلام کرد که با این ثبت‌های جدید، تعداد کل مجموعه‌های مستند به رسمیت‌شناخته‌شده در سطح جهانی به ۵۷۰ مورد رسیده است.
برنامه حافظه جهانی، که در سال ۱۹۹۲ تأسیس شد، با هدف حفظ میراث مستند دارای اهمیت جهانی و تضمین دسترسی به آن‌ها شکل گرفته است.
یونسکو در بیانیه‌ای اعلام کرد: این اسناد، که اغلب شکننده و در معرض تخریب هستند، نگاهی عمیق به روندهای فرهنگی، سیاسی و تاریخی ملت‌ها ارائه می‌دهند.
در میان آثار تازه ثبت‌شده، سه اثر نیز از سوی تایلند ارائه شده‌اند.
نخستین مورد، مجموعه‌ای با عنوان «تولد اتحادیه کشورهای جنوب شرق آسیا (آسه‌آن)» است.
این آرشیو به‌طور مشترک توسط اندونزی، مالزی، سنگاپور و تایلند ارائه شده و شکل‌گیری آسه‌آن در فاصله‌ی سال‌های ۱۹۶۷ تا ۱۹۷۶ را توصیف می‌کند.
در این مجموعه، نسخه اصلی اعلامیه آسه‌آن در سال ۱۹۶۷ وجود دارد، به‌همراه اسناد متنی، عکس‌ها، فیلم‌ها، ضبط‌های صوتی و مصاحبه‌های تاریخ شفاهی.
این اسناد، هدف اصلی آسه‌آن مبنی بر تبدیل منطقه از یک حوزه تنش و درگیری به منطقه‌ای از صلح و همکاری را به تصویر می‌کشند.
این آرشیو به‌عنوان منبعی پایه برای دیپلماسی آسه‌آن شناخته می‌شود؛ دیپلماسی‌ای که بعدها به نام «راه و روش آسه‌آن» شهرت یافت.
دومین اثر، «دست‌نوشته نانتوپانانتاسوت کام‌لائونگ» است. این نسخه خطی متعلق به قرن هجدهم میلادی، بر روی ۱۹۰ صفحه کاغذ خوی نوشته شده است.
این نسخه، شامل متونی ترجمه‌شده و تزیین‌شده از ادبیات بودایی است که روایت می‌کند چگونه بودا موجود افسانه‌ای نانتوپانانتا-ناگا (مار-اژدهای اسطوره‌ای) را رام می‌کند.
این اثر به‌صورت دیجیتالی رونویسی و منتشر شده و همچنان الهام‌بخش پژوهشگران است؛ همچنین در جوامع بودایی سراسر جهان به‌خاطر پیام‌های صلح و شفقت آن مورد تجلیل قرار می‌گیرد.
سومین اثر، فیلم سینمایی «پادشاه فیل سفید» است؛ یک فیلم بلند تایلندی که در سال ۱۹۴۰ تولید شده است.
این فیلم سیاه‌وسفید و انگلیسی‌زبان، در آغاز جنگ جهانی دوم، پیام صلح را ترویج می‌دهد.
این اثر، تنها فیلم باقی‌مانده از تایلند در دوران پیش از جنگ جهانی است. فیلم مذکور، ترکیبی از اجراهای سنتی تایلندی و تکنیک‌های سینمایی غربی را ارائه می‌دهد و نگاهی ارزشمند به سینما و دیپلماسی تایلند در اوایل قرن بیستم فراهم می‌سازد.
